Τι Είναι Ο Εθισμός Στα Ψώνια (Oniomania); Σημάδια, Αιτίες και Θεραπεία Των Καταναγκαστικών Αγορών

Νιώστε καλύτερα σήμερα!

Πάρτε τον έλεγχο της ζωής σας, όπως και οι 700.000 ευτυχισμένοι πελάτες μας.

Εθισμός στα ψώνια (Oniomania)

Χαρακτηριστικό παράδειγμα του εθισμού αυτού αποτελεί η 22χρονη Elizabeth Deiter, η οποία αγόρασε σχεδόν 100 τσάντες μέσα σε τέσσερις μήνες. Η Deiter δήλωσε ότι ντρεπόταν από την κατάσταση αυτή και ότι ένιωθε πολύ ντροπή για τις αγορές της. «Όταν έχω κατάθλιψη, νιώθω υποχρεωμένη να ψωνίζω περισσότερο», είπε, προσθέτοντας ότι αυτό το πρόβλημα θέτει μέχρι και τον γάμο της σε κίνδυνο1.

Σας φαίνεται οικεία αυτή η κατάσταση; Γνωρίζατε ότι τα αποτελέσματα μιας μελέτης που διεξήχθη στην Αμερική δείχνουν ότι το 6% των γυναικών και το 5,5% των ανδρών είναι εθισμένοι στα ψώνια;1 Πώς λειτουργεί, λοιπόν, αυτός ο εθισμός στα ψώνια;

Ορισμός και λειτουργία του εθισμού στις αγορές (Oniomania);

Ο εθισμός μπορεί να οριστεί ως η επανάληψη μιας συμπεριφοράς παρά τις αρνητικές συνέπειές της2, 3. Αν και όταν μιλάμε για εθισμό, συνήθως αντιλαμβανόμαστε τη χρήση ουσιών και αλκοόλ, πολλές άλλες συμπεριφορές εμπίπτουν στην κατηγορία των εθισμών. Παραδείγματα αποτελούν ο εθισμός στο σεξ, στα τυχερά παιχνίδια, στα ψώνια, στα παιχνίδια και στη χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης2, 4.

Αν τα ψώνια θεωρούνται ως καθημερινή ανάγκη, η κατάσταση όπου ένα άτομο πραγματοποιεί απερίσκεπτες αγορές για την απόλαυσή του, παρόλο που δεν υπάρχει άμεση ανάγκη, κρίνεται ως κατάσταση εθισμού2, 6. Στον εθισμό στα ψώνια, η πράξη της αγοράς γίνεται πιο σημαντική από το προϊόν που αγοράστηκε2, 7.

Ιστορία του εθισμού στα ψώνια ή Oniomania

Το 1915, ο όρος "εθισμός στα ψώνια" επινοήθηκε από τον Emil Kreaplin, ο οποίος τον όρισε ως "oniomania", από τις λέξεις «ώνιος», που στα αρχαία ελληνικά σημαίνει πώληση και τη λέξη «μανία». Αν και αυτή η έννοια εμφανίστηκε το 1915, η χρήση της στη λογοτεχνία άρχισε στα τέλη της δεκαετίας του 19802, 8.

Τι προκαλεί τον εθισμό στις αγορές;

Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που μπορούν να θεωρηθούν αιτίες του εθισμού στα ψώνια2, 9:

  • Χαμηλή αυτοεκτίμηση
  • Αρνητικά συναισθήματα που βιώνονται μαζί με άγχος, κατάθλιψη ή εμμονικές σκέψεις
  • Προσδοκίες των άλλων ότι το άτομο κατέχει υψηλότερη κοινωνική θέση
  • Αυξημένη χρήση του διαδικτύου
  • Διαταραχή αποθησαύρισης
  • Διαφορά φύλου (Βρέθηκε ότι είναι πιο συχνή στις γυναίκες παρά στους άνδρες.)

Επιπολασμός του εθισμού στα ψώνια

Μια μελέτη που διεξήχθη στις ΗΠΑ το 1989 υπολόγισε ότι ο επιπολασμός του εθισμού στα ψώνια είναι μεταξύ 2 και 8% του πληθυσμού2, 10. Αντίστοιχα, σε μια άλλη σχετικά πρόσφατη μελέτη που διεξήχθη στις ΗΠΑ, ο επιπολασμός αυτός βρέθηκε να είναι 5,8%2, 11.

Μελέτες αναφέρουν ότι υπάρχει υπεροχή των γυναικών μεταξύ 80% και 90% σε κλινικά και κοινοτικά δείγματα2, 12. Μια άλλη μελέτη που διεξήχθη στην Αγγλία το 1992 έδειξε ότι τα ψώνια έχουν ισχυρότερη συναισθηματική, ψυχολογική και συμβολική σημασία για τις γυναίκες σε σύγκριση με τους άνδρες2.

a shopping addicted woman dreams of shopping

Η ηλικία έναρξης της ψυχαναγκαστικής αγοραστικής συμπεριφοράς εκτιμάται στα 18-30 έτη13. Σύμφωνα με μελέτες, αναφέρεται ότι η ηλικία έναρξης στην πραγματικότητα συμπίπτει με τη διαδικασία αποχώρησης από την οικογένεια (χειραφέτηση) και της δημιουργίας νέας οικογένειας13, 14.

Τι είναι η καταναγκαστική αγορά;

Η καταναγκαστική αγορά είναι μια κατάσταση που προκαλεί στο άτομο οικονομικά προβλήματα, επειδή καθιστά αδύνατο να ελέγξει αυτήν την ανεξέλεγκτη επιθυμία για αγορά2, 15.

Σημαντικό είναι να λάβουμε υπόψη ότι η ψυχική κατάσταση του ατόμου επηρεάζει και αυτή την καταναγκαστική συμπεριφορά. Ακόμα κι αν το άτομο νιώθει τύψεις μετά τα ψώνια, συνεχίζει να διατηρεί αυτή τη συμπεριφορά για να νιώσει καλύτερα και να αυξήσει την αυτοπεποίθησή του2, 16.

Τα τέσσερα στάδια της καταναγκαστικής αγοράς

Καθορίστηκε από τους Black et al. ότι υπάρχουν τέσσερα βασικά στάδια καταναγκαστικής αγοραστικής συμπεριφοράς. Αυτά είναι τα εξής:13, 17

  1. Προσδοκία: Το άτομο αισθάνεται την επιθυμία να ψωνίσει.
  2. Προετοιμασία: Το άτομο ετοιμάζεται να πάει για ψώνια. Τα παραδείγματα περιλαμβάνουν τη λήψη της απόφασης για το πού να πάτε, τι να αγοράσετε και ποια μέθοδο πληρωμής θα χρησιμοποιήσετε.
  3. Αγορές: Αυτό το στάδιο είναι το πιο σημαντικό, επειδή το άτομο βιώνει προσωρινή ανακούφιση και μεγάλο ενθουσιασμό κατά τις αγορές.
  4. Δαπάνες: Αφού βιώσει την αγοραστική συμπεριφορά, το άτομο μετανιώνει για ό,τι έχει κάνει.

Λόγοι για την καταναγκαστική αγορά

Σύμφωνα με την έρευνα που μελετά τις βιολογικές διεργασίες των εθιστικών συμπεριφορών, όπως ο εθισμός στα ψώνια, υπάρχουν ορισμένες διεργασίες στο σύστημα επεξεργασίας της ανταμοιβής, που προκαλεί αλλαγές στη σεροτονίνη, τη ντοπαμίνη και τα επίπεδα κορτιζόλης2, 18.

Ορισμένες μελέτες έχουν επίσης διερευνήσει τις επιπτώσεις των κοινωνικών, των οικονομικών και των οικογενειακών παραγόντων στην καταναγκαστική αγοραστική συμπεριφορά2, 19. Μερικοί από τους παράγοντες που τονίζονται σε αυτές τις μελέτες είναι οι ακόλουθοι:

  • Εύχρηστες πιστωτικές κάρτες
  • Αύξηση της διαφήμισης στα μέσα ενημέρωσης
  • Τηλεοπτικές εκπομπές
  • Ευκαιρία για διαδικτυακές αγορές

Υποστηρίζεται επίσης ότι αυτοί οι παράγοντες ισχύουν για χώρες υψηλού εισοδήματος, όπου προκαλούν ή ενθαρρύνουν την καταναγκαστική αγοραστική συμπεριφορά. Με την κατάρρευση της οικογενειακής δομής στην κοινωνία μας και την έλλειψη αίσθησης αρμονίας, τα άτομα τείνουν να επιδίδονται σε ψυχαναγκαστική αγοραστική συμπεριφορά, ως αντίδραση για να μετριαστούν, έστω προσωρινά, τα αρνητικά συναισθήματα απομόνωσης και μοναξιάς2< /sup>.

Υπάρχουν επίσης ψυχαναλυτικές θεωρίες που εξηγούν τις αιτίες της καταναγκαστικής αγοραστικής συμπεριφοράς. Αυτές οι θεωρίες έδειξαν ότι τα πρώτα γεγονότα της ζωής, η απουσία σταθερής εικόνας για τον εαυτό και το άγχος της υπογονιμότητας είναι μεταξύ των παραγόντων που συμβάλλουν στην καταναγκαστική αγοραστική συμπεριφορά2, 20.

Άτομα με ψυχαναγκαστική αγοραστική συμπεριφορά ανέφεραν θετικές αλλαγές στη διάθεση κατά τη διαδικασία αγοράς, καθώς και αισθήματα ανακούφισης και ικανοποίησης από την πράξη αυτή. Όταν επιστρέφουν σπίτι μετά την αγορά, μπορεί να βιώσουν συναισθήματα όπως ενοχή, ντροπή ή στεναχώρια.

Για να αντιμετωπίσουν αυτά τα αρνητικά συναισθήματα, μπορεί να κρύψουν την αγοραστική τους συμπεριφορά ή να αγνοήσουν αυτές τις συμπεριφορές. Ως αποτέλεσμα, αναφέρθηκε ότι οι κυρίαρχες συναισθηματικές αλλαγές στην καταναγκαστική αγοραστική συμπεριφορά ήταν η λύπη και η ευφορία2, 21.

Θεωρητική δομή της αγοραστικής συμπεριφοράς

Θεωρία κοινωνικής μάθησης και αγορές

Επιστημονικές μελέτες δείχνουν ότι τα ψώνια είναι μια κοινωνική συμπεριφορά. Ορισμένες από τις αγοραστικές μας συμπεριφορές διαμορφώνονται από την αγοραστική συμπεριφορά άλλων που μας ενδιαφέρουν. Η θεωρία κοινωνικής μάθησης είναι μια θεωρία που εξηγεί ότι οι συμπεριφορές και οι αξίες μας, όπως τα ψώνια, βασίζονται στην κοινωνική μάθηση. Η θετική ενίσχυση από το περιβάλλον του ατόμου ή μέσω των μέσων ενημέρωσης περνά μηνύματα στο άτομο, το οποίο μαθαίνει κατά αυτόν τον τρόπο ποιες συμπεριφορές ή αξίες είναι πιο αποδεκτές κοινωνικά2, 22.

Θεωρία διαφυγής

Σύμφωνα με τη βιβλιογραφία, η θεωρία διαφυγής παρέχει την καλύτερη εξήγηση για την ψυχαναγκαστική συμπεριφορά. Προφανώς, τα άτομα έχουν υψηλές προσδοκίες, στις οποίες δεν μπορούν να ανταποκριθούν και αυτό μπορεί να οδηγήσει σε πολλές αρνητικές καταστάσεις όπως αποτυχία, χαμηλή αυτοεκτίμηση, άγχος και κατάθλιψη.

Όταν αυτά τα συναισθήματα είναι έντονα, το άτομο αναζητά διάφορους τρόπους για να ξεφύγει από αυτή την κατάσταση και να αποτρέψει την αρνητική αυτοεικόνα του, τουλάχιστον για ένα ορισμένο χρονικό διάστημα. Η θεωρία διαφυγής τονίζει επίσης ότι:2, 23

  • Το άτομο με ψυχαναγκαστική αγοραστική συμπεριφορά αντιλαμβάνεται την αυτοεικόνα του ως αρνητική.
  • Οι καταναγκαστικοί αγοραστές τείνουν να είναι τελειομανείς και να έχουν υψηλές προσδοκίες από τον εαυτό τους.
  • Η αίσθηση της αποτυχίας και τα αρνητικά συναισθήματα για τον εαυτό του ατόμου πυροδοτούν την ψυχαναγκαστική αγοραστική συμπεριφορά.
  • Ένας υψηλός βαθμός αυτοβελτίωσης μπορεί να χαρακτηρίζει αυτήν την κατάσταση.
  • Κατά τη διάρκεια αυτών των διαδικασιών, ο ψυχαναγκαστικός δέκτης βρίσκεται στη διαδικασία της φανταστικής σκέψης.
  • Επειδή ο καταναγκαστικός αγοραστής είναι απασχολημένος με ψυχαναγκαστικές αγορές, εμποδίζει επίσης τις μακροπρόθεσμες συνέπειες της συμπεριφοράς του.
a woman with reduced shopping addiction

Η διαδικασία θεραπείας

Είναι δύσκολο να διαμορφωθούν στρατηγικές και μέθοδοι για την αντιμετώπιση αυτής της κατάστασης, καθώς υπάρχουν περιορισμένα στοιχεία για το τι λειτουργεί στη διαδικασία θεραπείας του εθισμού στα ψώνια. Αν και δεν υπάρχει θεραπεία βασισμένη σε δεδομένα, αναφέρονται περιπτώσεις θεραπείας με αντικαταθλιπτική φαρμακευτική αγωγή13.

Διαδικασία ψυχοθεραπείας και αυτοβοήθειας

Ο ερευνητής Bernik et al. αναφέρει ότι η έκθεση σε περιβαλλοντικά στοιχεία που σχετίζονται με δυσλειτουργική αγοραστική συμπεριφορά προκαλεί υποτροπή13. Παράλληλα, υπάρχουν βιβλία αυτοβοήθειας για την εν λόγω κατάσταση, τα οποία έχουν σκοπό να βοηθήσουν τα άτομα με ψυχαναγκαστική αγοραστική συμπεριφορά.

Εκτός από τα παραπάνω, η ψυχαναγκαστική αγοραστική συμπεριφορά μπορεί επίσης να αντιμετωπιστεί στη θεραπεία ζευγαριού, καθώς μπορεί να προκαλέσει διάφορα προβλήματα στο γάμο ή τις σχέσεις13, 25.

Οι Kuzma και Black (2006) αναφέρουν ότι η συμπεριφορά αυτοβοήθειας είναι πολύ σημαντική. Δήλωσαν ότι δεν μπορούσαν να βασιστούν σε ένα φάρμακο για τη θεραπεία καταναγκαστικών αγοραστικών συμπεριφορών σε άτομα, αλλά συνέστησαν μια προσέγγιση τεσσάρων βημάτων προκειμένου να ελαττώσουν ή να σταματήσουν δια παντός αυτές τις συνήθειες μόνοι τους13.

Τέσσερα βήματα για τον έλεγχο των ψυχαναγκαστικών δαπανών

  1. Αναγνωρίστε ότι είστε καταναγκαστικός αγοραστής.
  2. Απαλλαγείτε από τα βιβλιάρια επιταγών, κόβοντας τις πιστωτικές κάρτες.
  3. Η αγορά με έναν φίλο ή συγγενή θα σας κάνει να περιορίσετε τις δαπάνες σας, λόγω του αισθήματος αμηχανίας ή ντροπής.
  4. Προσπαθήστε να βρείτε ουσιαστικούς τρόπους για να περάσετε το χρόνο σας, εκτός από τις αγορές13, 26.

Sources

  1. https://www.kimpsikoloji.com/alisveris-bagimliliginin-nedenleri-ve-cozumler/
  2. AYAZOĞLU, B. A., Melisa, A. K. S. U., ÜNÜBOL, H., & SAYAR, G. H. (2019). Alışveriş bağımlılığı. Etkileşim, (4), 44-64.
  3. Angres, D. H. ve Bettinardi-Angres, K. (2008). “The Disease of Addiction: Origins, Treatment, and Recovery”. Disease-a-Month. 54(10). 696-721.
  4. Griffiths, M. D. (1997). “Exercise Addiction: A Case Study”. Addiction Research. 5(2). 161-168.
  5. Khantzian, E. J. (1997). “The Self-Medication Hypothesis of Substance Use Disorders: A Reconsideration and Recent Applications”. Harvard Review of Psychiatry. 4(5). 231-244.
  6. Wormer K. V. ve Davis D. R. (2003). Addiction Treatment: A Strengths Perspective. Avustralya: Brooks/Cole.
  7. Weinstein, A. ve Lejoyeux, M. (2010). “Internet Addiction or Excessive Internet Use”. The American Journal of Drug and Alcohol Abuse. 36(5). 277-283.
  8. Kearney, M. ve Stevens, L. (2012). “Compulsive Buying: Literature Review and Suggestions for Future Research”. The Marketing Review. 12(3). 233-251.
  9. Iqbal, N. ve Aslam, N. (2016). “Materialism, Depression, and Compulsive Buying among University Students”. International Journal of Indian Psychology. 3(2). 91-102
  10. Black D. W. (2007). “Compulsive Buying Disorder: A Review of the Evidence”. CNS Spectrums. 12(2). 124-132.
  11. Koran, L. M., Faber, R., Aboujaoude, E., Large, M. D., Serpe, R. T. (2006). “Estimated Prevalence of Compulsive Buying Behavior in the United States”. American Journal of Psychiatry. 163(10). 1806-1812.
  12. Schlosser, S., Black, D. W., Repertinger, S., Freet, D. (1994). “Compulsive Buying: Demography, Phenomenology, and Comorbidity in 46 Subjects”. General Hospital Psychiatry. 16(3). 205-212.
  13. Murali, V., Ray, R., & Shaffiullha, M. (2012). Shopping addiction. Advances in psychiatric treatment, 18(4), 263-269.
  14. Black DW (2007b) A review of compulsive buying disorder. World Psychiatry 6: 14–8.
  15. Tamam, L., Diler, R. S., & Özpoyraz, N. (1998). Kompulsif satın alma: Bir gözden geçirme. Türk Psikiyatri Dergisi, 9(3), 224-230.
  16. Faber, R. J., & O'guinn, T. C. (1992). A clinical screener for compulsive buying. Journal of consumer Research, 19(3), 459-469.
  17. Black DW (2007a) Compulsive buying disorder: a review of the evidence. CNS Spectrums 12: 124–32.
  18. Grant, J. E., Brewer, J. A., Potenza, M. N. (2006). “The Neurobiology of Substance and Behavioral Addictions”. CNS Spectrums. 11(12). 924-930.
  19. Dell’Osso, B., Allen, A., Altamura, C., Buoli, M., Hollander, E. (2008). “Impulsive-Compulsive Buying Disorder: Clinical Overview”. Australian and New Zealand Journal of Psychiatry. 42(4). 259-66.
  20. Black D. W. (1996) “Compulsive Buying: A Review”. The Journal of Clinical Psychiatry. 57(ek sayı 8). 50
  21. Kellett, S. ve Bolton, J. V. (2009). “Compulsive Buying: A Cognitive-Behavioural Model”. Clinical Psychology and Psychotherapy. 16(2). 83-99.
  22. Mitchell, A. M., Jones, B. G., Krumboltz, J. D. (1979). Social Learning and Career Decision Making. Cranston, RI: Carroll Press.
  23. Benson, A. L. (2006). “New Perspectives on Compulsive Buying: Its Roots, Measurement and Physiology”. C. Pechmann ve C. Price (ed.) NA - Advances in Consumer Research. 33. (131-133). Duluth, MN: Association for Consumer Research.
  24. Levine B, Kellen B (2000) Debtors Anonymous and psychotherapy. In I Shop, Therefore I am: Compulsive Buying and the Search for Self (ed AL Benson): 431–54. Aronson.
  25. Mellan O (2000) Overcoming overspending in couples. In I Shop, Therefore I am: Compulsive Buying and the Search for Self (ed AL Benson): 341–66. Aronson.
  26. Kuzma J, Black DW (2006) Compulsive shopping: when spending begins to consume the consumer. Journal of Family Practice 5 (7) (http://www. jfponline.com/Pages.asp?AID=4266).
*Τα άρθρα στον ιστότοπό μας δεν παρέχουν ιατρικές συμβουλές και είναι μόνο για ενημερωτικούς σκοπούς. Μια διαταραχή δεν μπορεί να διαγνωστεί με βάση ένα άρθρο. Μια διαταραχή μπορεί να διαγνωστεί μόνο από ψυχίατρο.