Ένα πρόβλημα των νεαρών ενηλίκων: “Quarter-Life Crisis”

Τι είναι η quarter-life crisis;

Η κρίση όψιμης νεαρής ηλικίας, ενώ αναφέρεται σε μια συναισθηματική κατάσταση κρίσης, έχει οριστεί από την έρευνα ως «μια επίμονη κατάσταση αλλαγής, ένας συντριπτικός αριθμός επιλογών και συντριπτική αστάθεια που συνοδεύεται από τον φόβο της αποτυχίας, την αμφιβολία για τον εαυτό μας, μια αίσθηση ανεπάρκειας και ένα πανικόβλητο αίσθημα αδυναμίας». ^{1, 2}

Αναφέρεται επίσης ως σύνδρομο των 25 ετών και είναι ένα οδυνηρό αποτέλεσμα μιας μεταβατικής περιόδου που εμφανίζεται γύρω στο τέταρτο της ζωής κάποιου, δηλαδή γύρω στην ηλικία των 25 ετών, και εμφανίζεται με διάφορα ψυχικά, ψυχολογικά και σωματικά συμπτώματα.

Η quarter-life crisis μπορεί να εκδηλωθεί με διαφορετικές μορφές και εντάσεις σχεδόν σε κάθε άτομο στις αρχές των 20 του και στα τέλη της δεκαετίας των 30 ετών.³ Από αυτή την άποψη, το σύνδρομο των 25 ετών, το οποίο ξεχωρίζει και με τις υποκειμενικές του πτυχές, είναι μια σε μεγάλο βαθμό κοινή εμπειρία μεταξύ των νεαρών ενηλίκων.

Με την ηλικία των 25 ετών, που αντιστοιχεί στην πρώιμη ενήλικη ζωή, η ζωή φαίνεται να είναι ένας τεράστιος, αβέβαιος χώρος που θα μπορούσε να πάει προς οποιαδήποτε κατεύθυνση. Αυτή η περίοδος, που θεωρείται αρκετά φυσιολογική και κατανοητή, οδηγεί τους νεαρούς ενήλικες να αγωνίζονται στη ζωή και να αισθάνονται χαμένοι.

Αυτή η περίοδος, η οποία αντανακλά κοινές ανησυχίες για το μέλλον και συναισθηματικές και ψυχολογικές προκλήσεις που σχετίζονται με τις αβεβαιότητες της ζωής, έχει εισέλθει στη βιβλιογραφία ως η Quarter-Life Crisis.^{3, 4}

Ένας 25χρονος δεν είναι πλέον παιδί, ούτε έφηβος, ούτε πλήρως ενήλικας. Σε αυτό το σημείο, μια σύγχυση ταυτότητας συνοδεύει τη ζωή κάποιου. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, όταν είναι δύσκολο να εμπίπτει κανείς σε οποιαδήποτε ηλικιακή κατηγορία ή να ορίσει τον εαυτό του, βρίσκεται μπροστά του ένα τεράστιο χρονικό διάστημα γεμάτο πιθανές εμπειρίες, μαζί με ένα σημαντικό παρελθόν που δεν μπορεί να αγνοηθεί.

Θα μπορούσα να βιώνω quarter-life crisis;

Ίσως το πιο σημαντικό και εμφανές σημάδι της εμπειρίας μιας quarter-life crisis είναι ότι το μυαλό είναι συνεχώς απασχολημένο με το μέλλον και το σώμα αναπόφευκτα αισθάνεται τον αντίκτυπο αυτής της έντασης.³ Ερωτήσεις όπως "Τι θα συμβεί τώρα;" έχουν ήδη αρχίσει να παραμένουν στο μυαλό.

Όταν η συνεχιζόμενη αβεβαιότητα για το μέλλον προστίθεται στις συναισθηματικά συγκεχυμένες καταστάσεις που φέρνει αυτή η περίοδος, η καθημερινή ζωή μπορεί να γίνει αφόρητη για έναν νεαρό ενήλικα.

Η κρίση της όψιμης νεαρής ηλικίας μπορεί να εκδηλωθεί με αμέτρητους τρόπους. Μερικές φορές τα συμπτώματα είναι εύκολα αντιληπτά, ενώ άλλες φορές εμφανίζονται πιο κρυφά ως μια γενική «συναισθηματική δυσφορία». Αυτά τα συμπτώματα, τα οποία μπορεί να φαίνονται αδρανή μερικές φορές, μπορεί ξαφνικά να εμφανιστούν ή να ενταθούν μπροστά σε έναν ενεργό στρεσογόνο παράγοντα.

Σημάδια ότι μπορεί να αντιμετωπίζετε quarter-life crisis

Εάν είστε μεταξύ 20 και 30 ετών και αντιμετωπίζετε συχνά αρκετές από τις ακόλουθες καταστάσεις στην καθημερινή σας ζωή, μπορεί να περνάτε κρίση όψιμης νεαρής ηλικίας:⁵

• Αίσθημα έντονου άγχους όταν σκεφτόμαστε την αβεβαιότητα της κατεύθυνσης της ζωής σας
• Ξοδεύετε υπερβολικό χρόνο αναλογίζοντας για το μέλλον και τι είδος ζωής να κάνετε (Π.χ. Πρέπει να πάρω μεταπτυχιακό; Πρέπει να παντρευτώ και να κάνω παιδιά; Πρέπει να ψάχνω για δουλειά; Θα ήταν καλή ιδέα να μετακομίσω στο εξωτερικό;)
• Νιώθετε μεγάλη πίεση για να πετύχετε πράγματα στη ζωή, να κάνετε ουσιαστικά βήματα και να κάνετε καλύτερα για τον εαυτό σας και τους αγαπημένους σας και είστε υπερβολικά σκληροί με τον εαυτό σας
• Να μην είστε σίγουροι για τα συναισθήματα, τις ιδέες και τον τρόπο ζωής σας
• Παρά την επίτευξη πολλών από τους τρέχοντες στόχους σας, εξακολουθείτε να αισθάνεστε μακριά από την ικανοποίηση
• Αίσθημα άγχους, δυσφορίας, έντασης, ευερεθιστότητας και σχετικών σωματικών συμπτωμάτων (πονοκέφαλοι, ναυτία, τρέμουλο, έντονη εφίδρωση κ.λπ.) όταν σκέφτεστε μακροπρόθεσμους στόχους
• Συχνά αισθάνεστε απελπισία, άγχος, ματαιότητα
• Αισθάνεστε άγχος για το ότι εξακολουθείτε να ζείτε με τους γονείς σας ή ότι δεν είστε σε ρομαντική σχέση
• Αίσθημα οικονομικής αστάθειας και απώλειας
• Συγκρίνετε τον εαυτό σας, τα ταλέντα σας και τη ζωή σας με τους συνομηλίκους σας, και εκείνες τις στιγμές, παίρνετε μια αυτοκριτική στάση χωρίς αυτοσυμπόνια

Το μυαλό που είναι βαθιά απασχολημένο με το μέλλον μπορεί εύλογα να οδηγήσει σε διάφορα έντονα συναισθήματα όπως άγχος, θλίψη, αδυναμία και θυμό.

Αυτά τα συναισθήματα μπορούν να διαιωνίσουν έναν κύκλο συνεχούς ψυχικής έντασης και, όταν γίνουν χρόνια, μπορούν να ανοίξουν το δρόμο για άλλα προβλήματα ψυχικής υγείας όπως κατάθλιψη, αγχώδεις διαταραχές ή διαταραχές που σχετίζονται με τον ύπνο. Ως εκ τούτου, είναι εξαιρετικά πολύτιμο να παρατηρήσουμε πώς η κρίση της όψιμης νεαρής ηλικίας αντηχεί στο μυαλό και το σώμα όσο το δυνατόν νωρίτερα.

Αιτίες της quarter-life crisis

Η κρίση της όψιμης νεαρής ηλικίας είναι ένα σύγχρονο θέμα που μόλις πρόσφατα αναγνωρίζεται και μελετάται. Κατά συνέπεια, η έρευνα για τα αίτιά της είναι ακόμα αρκετά περιορισμένη.

Ωστόσο, πιστεύεται ότι το σύνδρομο αυτό μπορεί να προκύψει λόγω ενός ευρέος φάσματος παραγόντων, συμπεριλαμβανομένων των εξελικτικών αιτιών, των διαφορών ιδιοσυγκρασίας, των αναπτυξιακών διαφορών, των οικογενειακών στάσεων και των προηγούμενων εμπειριών.

Εξελικτικοί λόγοι

Η κρίση όψιμης νεαρής ηλικίας είναι μία από αυτές τις καταστάσεις που διαμορφώνονται από εξελικτικούς παράγοντες στην ανθρώπινη ζωή. Για να επιβιώσουν, οι άνθρωποι θέλουν ουσιαστικά να αισθάνονται ασφαλείς και να καλύπτουν βασικές ανάγκες. Υπό αυτή την έννοια, το μυαλό αντιπαθεί την αβεβαιότητα και τα αρνητικά σενάρια και αναζητά λύσεις για την εξάλειψή τους.

Όπως αναφέρθηκε, η ηλικιακή δεκαετία των '20 σηματοδοτεί μια εξαιρετικά αβέβαιη περίοδο στη ζωή. Αυτή η αβεβαιότητα πυροδοτεί ενστικτωδώς την επιθυμία του ατόμου να αξιολογήσει τα πιθανά αποτελέσματα —τόσο θετικά όσο και αρνητικά— και να αναλάβει δράση.

Στην ουσία, ενώ προσπαθεί να προστατεύσει το σώμα, αυτό το σύστημα ενεργοποιείται με έναν μάλλον αυτόματο και πρωτόγονο τρόπο, δημιουργώντας από τη φύση του μια αίσθηση πανικού. Αυτό οδηγεί σε συναισθηματική αστάθεια και ανοίγει την πόρτα σε καταστάσεις όπως η quarter-life crisis.

Διαφορές ιδιοσυγκρασίας

Τα άτομα που, λόγω χαρακτηριστικών προσωπικότητας, τείνουν να εστιάζουν περισσότερο σε αυτά που δεν μπορούν να ελέγξουν παρά σε αυτά που μπορούν, που χαρακτηρίζονται από τελειομανία, δείχνουν λιγότερη ανοχή στην αβεβαιότητα και που συχνά ακολουθούν μια απαισιόδοξη προσέγγιση στη ζωή είναι πιο πιθανό να υποφέρουν από την κρίση αυτή μεταξύ 20 και 30 ετών.

Αυτά τα άτομα μπορεί να είναι πιο επιρρεπή στην ένταση, την αναζήτηση ελέγχου και το άγχος ενόψει αρνητικών σεναρίων ζωής.

Αναπτυξιακές διαφορές και η επίδραση των οικογενειακών στάσεων

Κατά τη διάρκεια των αναπτυξιακών περιόδων ενός ατόμου, οι γενικές στάσεις και προσδοκίες της οικογένειας απέναντι στη ζωή και το παιδί μπορεί να είναι ένας άλλος παράγοντας που συμβάλλει στην έναρξη ή την ένταση της κρίσης όψιμης νεαρής ηλικίας.

Τα παιδιά που μεγάλωσαν σε οικογένειες που συχνά έδιναν έμφαση στα υψηλά επιτεύγματα και στόχευαν στην «τελειότητα» κατά τη διάρκεια των αναπτυξιακών σταδίων είναι πιθανό να μεταφέρουν παρόμοιες προσδοκίες στην πρώιμη ενήλικη ζωή. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε άρνηση λαθών, θυμό, πλήρη αποφυγή κινδύνου και έντονο άγχος, που μπορεί να επιδεινώσει τα συμπτώματα της quarter-life crisis.

Προηγούμενες εμπειρίες και βιώματα

Αν και οι άνθρωποι μεταξύ 20 και 30 ετών μαθαίνουν πολλά για τη ζωή και τον εαυτό τους μέσω προσωπικής εμπειρίας, είναι επίσης δυνατό να εξαχθούν πολλά συμπεράσματα και να αναπτυχθούν διάφορες αντιλήψεις για τη ζωή μέσω παρατήρησης και μοντελοποίησης κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου.

Για παράδειγμα, στον στενό κύκλο ενός ατόμου, μπορεί να εμφανιστεί μια νοητική εικόνα μιας μελλοντικής καταστροφής (να χαθεί στην αβεβαιότητα, να πέσει σε οικονομικές δυσκολίες, να μετανιώνει συνεχώς για αποφάσεις ζωής κ.λπ.).

Αντίθετα, το να έχει κανείς ένα απτό παράδειγμα μιας «ιδανικής» ζωής —είτε πρόκειται για τέλεια καριέρα, ρομαντική σχέση ή φυσική εμφάνιση— και να κάνεις συγκρίσεις μπορεί επίσης να οδηγήσει σε quarter-life crisis ή να συμβάλει στη χρόνια φύση των συμπτωμάτων της.

Ξεπερνώντας την quarter-life crisis: 11 συμβουλές για νέους ενήλικες

Υπενθυμίζουμε ότι η κρίση αυτή είναι μια φυσιολογική και κατανοητή συνέπεια μιας μεταβατικής φάσης στη ζωή. Ακολουθούν μερικές συμβουλές για να βοηθήσετε τους νεαρούς ενήλικες να απαλύνουν τα συμπτώματα αυτής της περιστασιακά αφόρητης κρίσης:

1. Υπενθυμίστε στον εαυτό σας ότι σχεδόν όλοι έχουν ανησυχητικές σκέψεις ή καταστροφικά σενάρια για το μέλλον κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου. Ομαλοποιήστε την κατάσταση.
2. Όταν το μυαλό σας είναι απασχολημένο με αβεβαιότητα και οδυνηρές σκέψεις, παρατηρήστε το σώμα και την αναπνοή σας. Εξερευνήστε πώς σας επηρεάζει η παραμονή σε επαφή με αυτές τις σκέψεις. Κάντε ερωτήσεις: Τι συμβαίνει αυτή τη στιγμή; Πώς είναι το μυαλό μου; Πώς είναι το σώμα μου; Πώς είναι η αναπνοή μου;
3. Όταν η παραμονή με τις εισερχόμενες σκέψεις και τις συντριπτικές σωματικές αισθήσεις γίνεται πολύ δύσκολη, εξερευνήστε και περιγράψτε λεπτομερώς ποιες ενέργειες ή αυτο-ομιλία θα σας βοηθούσαν να νιώσετε καλύτερα σε τέτοιες στιγμές - πριν κλιμακωθεί το άγχος σας.
4. Ενσωματώστε μικρές πρακτικές αυτοσυμπόνιας στη ζωή σας. Παρατηρήστε τι συμβαίνει μέσα σας. Αποστασιοποιηθείτε από σκέψεις, εκφράσεις και περιεχόμενο που προκαλούν άγχος ή σας κάνουν να αισθάνεστε χειρότερα.
5. Μην είστε εχθρικοί απέναντι στις σκέψεις σας και μην προσπαθείτε να τις καταπιέσετε. Αναγνωρίστε ότι το μυαλό σας προσπαθεί ενεργά να σας προστατεύσει από πιθανή αρνητικότητα. Εκείνες τις στιγμές, υπενθυμίστε στον εαυτό σας ότι είναι αδύνατο να προβλέψετε πλήρως το μέλλον.
6. Να γνωρίζετε τι μπορείτε και τι δεν μπορείτε να ελέγξετε. Σκεφτείτε πόσο χρήσιμο είναι να ανησυχείτε για πράγματα εκτός του ελέγχου σας.
7. Παρατηρήστε αν υπάρχουν στιγμές που συγκρίνετε τον εαυτό σας με τους συνομηλίκους σας. Παρατηρήστε πώς αυτό επηρεάζει εσάς, το μυαλό σας και τη διάθεσή σας.
8. Αντί για μακροπρόθεσμους στόχους, ξεκινήστε θέτοντας βραχυπρόθεσμους στόχους για τη ζωή σας. Παρακολουθήστε ενεργά πώς η ζωή ρέει και εξελίσσεται στην πραγματικότητα.
9. Αφιερώστε χρόνο τακτικά για να σχεδιάσετε προσεκτικά τη ζωή σας χωρίς να παρασυρθείτε από σκέψεις. Ενώ το κάνετε αυτό, να έχετε πάντα κατά νου την αναπόφευκτη αβεβαιότητα που είναι μέρος της ζωής. Ανακτήστε τον έλεγχο του μυαλού σας.
10. Εισαγάγετε μικρά παιχνίδια ή ασκήσεις στη ζωή σας που μπορούν να σας βοηθήσουν να αυξήσετε την ανοχή σας στην αβεβαιότητα.
11. Βγείτε από την εσωτερική σας φούσκα και ασχοληθείτε με αυτό που πραγματικά συμβαίνει στη ζωή. Συμμετέχετε στον κόσμο.

Μία από τις μεγαλύτερες αιτίες συναισθηματικής δυσφορίας κατά τη διάρκεια της κρίσης όψιμης νεαρής ηλικίας είναι συχνά να παρασύρεται κανείς από αρνητικές δυνατότητες που δημιουργούνται από το μυαλό. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το τελευταίο στοιχείο αυτής της λίστας μπορεί να είναι το πιο δύσκολο να εφαρμοστεί—αλλά και ένα από τα πιο αποτελεσματικά.

Το να αντιμετωπίζεις την πραγματικότητα της ζωής χωρίς να αγνοείς τα αρνητικά συναισθήματα και τις ανήσυχες σκέψεις που προκύπτουν μπορεί να μην είναι πάντα εύκολο σε οποιαδήποτε ηλικία, στάδιο ή ψυχολογική πρόκληση — αλλά είναι δυνατό.

Από την άλλη, η quarter-life crisis μπορεί μερικές φορές να εμφανιστεί έντονα στη ζωή και η προσπάθεια να την αντιμετωπίσετε μόνες και μόνοι σας μπορεί να είναι αρκετά δύσκολη καθώς τα πράγματα γίνονται πιο περίπλοκα.

Εάν η quarter-life crisis αρχίσει να σας εμποδίζει να κάνετε αυτό που θέλετε ή αυτό που κάνατε εύκολα στην καθημερινή ζωή, το να εξετάσετε το ενδεχόμενο να λάβετε επαγγελματική υποστήριξη από ψυχολόγο είναι πάντα μια έγκυρη επιλογή.